حفاری بیشتر در برابر اهداف اقلیمی
به‌رغم وعده رئیس‌‌‌‌‌جمهور ایالات‌‌‌‌‌متحده برای پایاندادن به برنامه نفت فدرال، شاهد آن هستیم که تولید نفت این کشور به بالاترین حد خود رسیده‌است. رئیس‌‌‌‌‌جمهور جو‌‌‌‌‌بایدن، با وعده پایاندادن به حفاری نفت و گاز وارد کاخ‌سفید شد، در عوض می‌توان ادعا کرد او تاکنون ریاست دوران رونقی بی‌سابقه در تولید نفت ایالات‌‌‌‌‌متحده را بر عهده داشته‌است.
صدور بی‌‌‌‌‌رویه مجوز حفاری
وزارت کشور بایدن که بر برنامه نفت فدرال نظارت دارد، در تایید مجوزهای حفاری جدید از دولت ترامپ نیز پیشی‌گرفته‌است؛ این در حالی است که بایدن در ۱۸ماه اول ریاست‌‌‌‌‌جمهوری خود کمترین وسعت از اراضی عمومی را از دوران ریاست‌‌‌‌‌جمهوری هری‌‌‌‌‌ترومن، برای حفاری نفتی اجاره کرد. کارنامه متناقض بایدن، سوالات و ابهاماتی را در رابطه با تلاش‌های وی برای رسیدن ایالات‌‌‌‌‌متحده به تعهدات آبوهوایی ایجاد می‌کند.
میراث بایدن و گازهای گلخانه‌‌‌‌‌ای
پاسخ به این سوال تا حد زیادی به سرنوشت مقررات صادرشده توسط بایدن در مورد همه مسائل، از انتشار گاز متان در صنعت گرفته تا حق امتیاز حفاری، همچنین پاسخ فعالان صنعت نفت به سیاست لیزینگ رئیس‌‌‌‌‌جمهور بستگی دارد. مروری بر مسیر صنعت نفت ایالات‌‌‌‌‌متحده از سال۲۰۲۰، محدودیت‌های روسای‌‌‌‌‌جمهور برای کنترل حفاری‌‌‌‌‌های بیشتر را نشان می‌دهد، حتی اگر آنها سیاست‌هایی را تعیین کنند که ممکن است سال‌ها بعد بر سطح و میزان تولید، تاثیر بگذارد.
ضد‌‌‌‌‌ونقیض قوانین نفتی واشنگتن
به نوشته پولیتیکو، رامانی‌‌‌‌‌وب؛ معاون مرکز سابین برای قانون تغییرات اقلیمی در دانشگاه کلمبیا، در این رابطه گفت: مجموعه سیاست‌های ترکیبی بایدن برنامه نفت کشور را از برخی جهات با چالش مواجه کرده‌است. بسیاری از سیاست‌های دولت مستقر، به مهار انتشار گازهای گلخانه‌‌‌‌‌ای و کاهش تقاضا برای نفت کمک می‌کند، اما اقداماتی مانند تصویب پروژه عظیم ConocoPhillips در قطب شمال، حفاری‌‌‌‌‌های بیشتر در آینده و در اراضی عمومی را نوید می‌دهد. نحوه نگرش آمریکایی‌ها به سابقه روسای‌‌‌‌‌جمهور در قبال صنعت نفت برای بایدن اهمیت بالایی دارد زیرا او در رقابتی تنگاتنگ با رئیس‌‌‌‌‌جمهور سابق دونالد ترامپ، تلاش می‌کند رای‌‌‌‌‌دهندگان حامی محیط‌زیست و غالبا جوان را نیز جذب کرده البته بدون اینکه جمهوری‌خواهان و مستقلین بلاتکلیف را از خود دور کند.
کالین‌‌‌‌‌ریس، مدیر برنامه ایالات‌‌‌‌‌متحده برای دگردیسی نفتی، گفت که رای‌‌‌‌‌دهندگان حامی مسائل آبوهوایی، از بایدن می‌خواهند در ماه‌های آینده کاری انجام دهند تا پیشینه نسبتا مثبت خود را در قبال نفت حفظ کند. او گفت: «این مشکلی است که بایدن خودش به آن دامن زده است. او از ارائه طرح‌های جامع برای حذف تدریجی سوخت‌های فسیلی، امتناع کرده‌است. بایدن در مورد تمرکز بیشتر بر کاهش تقاضا برای نفت و گاز درحالی‌که اجازه داد صنعت به‌طور عادی به فعالیت خود ادامه دهد، اشتباه محاسباتی کرده‌است.» او افزود: «هر روز که به صنعت نفت اجازه دهید فعالانه توسعه داشته‌باشد درحالی‌که خیال آنها را در مورد ادامه تولید راحت کرده و به فعالان نفتی اجازه می‌دهید نقطه‌‌‌‌‌نظرات بی‌‌‌‌‌فایده خود را مطرح و حضورشان را طولانی‌‌‌‌‌تر کنند؛ در واقع شانس ابقای خود بر راس حکومت را نشانه گرفته‌‌‌‌‌اید.»
ترامپ متعهد شده‌است که سیاست‌های فعلی بایدن را معکوس کرده و سوخت‌های فسیلی آمریکایی را آزاد کند. موضع ترامپ، واکنش قانون‌گذاران جمهوری‌خواه را در پی داشته که اقدامات رئیس‌‌‌‌‌جمهور فعلی را برای امنیت انرژی، مخرب توصیف کرده‌اند. بروس‌‌‌‌‌وسترمن؛ رئیس منابع طبیعی مجلس نمایندگان، در بیانیه‌‌‌‌‌ای گفت: «سیاست‌های دولت بایدن برای سرزمین‌‌‌‌‌های فدرال ما ویرانگر بوده‌است. قانون جدید اداره اراضی که اساسا شیوه زندگی غربی را تهدید می‌کند، یا تصمیم به قفل‌‌‌‌‌کردن ذخایر عظیم مواد معدنی که با سرعت کمیاب می‌شوند، تنها نمونه‌‌‌‌‌هایی از سیاست دولت مستقر بوده و واضح است که بایدن و کابینه او علاقه‌‌‌‌‌ای به مدیریت صحیح زمین‌‌‌‌‌های فدرال ندارند.» اما این روایت با داده‌های حفاری در تضاد است.
تولید نفت در اراضی عمومی تحت‌حاکمیت بایدن افزایشی بوده تا جایی‌که از سال۲۰۲۰ تقریبا ۵۳۰هزار بشکه در روز رشد داشته‌است. به گفته اداره اطلاعات انرژی ایالات‌‌‌‌‌متحده، این کشور در حال‌حاضر سالانه بیش از هر کشور دیگری در تاریخ، نفت تولید می‌کند؛ « ما بیشتر از هر کشوری در جهان نفت و گاز داشته، درحالی‌که اجازه استفاده از آن را نداریم.» ترامپ در جریان یک گردهمایی مبارزاتی در ماه مارس در دیتون، اوهایو گفت: «آنها صنعت نفت را قفل کرده‌اند. این در حالی است که هم‌اکنون بایدن دیوانه‌‌‌‌‌وار حفاری می‌کند. به‌نظر می‌رسد او به سیاست من بازگشته است.»
ذخایر عظیم نیومکزیکو
از سوی دیگر، کارشناسان حوزه انرژی باور دارند که رونق فعلی صنعت نفت ایالات‌‌‌‌‌متحده به دلیل سیاست‌های دولت یا دستور‌‌‌‌‌کار رئیس‌‌‌‌‌جمهور سابق نیست. این امر نتیجه رونق نفت در نیومکزیکو است. رشد صنعت نفت نیومکزیکو قبل از روی کار آمدن ترامپ در سال۲۰۱۷ آغاز شد. در آن زمان، شرکت‌های حفاری بیشتر زمین‌‌‌‌‌های مرغوب را در حوضه پرمین در تگزاس‌‌‌‌‌غربی اجاره کرده‌بودند. شرکت‌هایی که از تگزاس خارج شدند یا قیمت‌گذاری شدند، اجاره‌‌‌‌‌نامه‌‌‌‌‌های فدرال را در نیومکزیکو خریداری کردند، جایی‌که در حوضه پرمین واقع شده‌بود. اجاره اراضی نزدیک به یک‌میلیارد دلاری فدرال در نیومکزیکو در سال۲۰۱۸ نشان‌داد که استقبال از نفت این ایالت به اوج خود رسیده‌است.
دانیل‌‌‌‌‌ریمی یکی از کارشناسان در Resources for the Future، یک گروه غیرحزبی متمرکز بر انرژی، گفت: «رشد تولید نفت و گاز در زمین‌‌‌‌‌های فدرال در سال‌های اخیر تحت‌سلطه تولید از حوزه پرمین نیومکزیکو بوده‌است.» تولید نیومکزیکو به‌قدری قوی بوده که افت تولید نفت در سایر ایالت‌‌‌‌‌ها را جبران کرده‌است. ریمی گفت که حفاری نفت خلیج‌مکزیک نیز به‌‌‌‌‌نوبه‌‌‌‌‌خود به افزایش تولید کمک کرده‌است. به‌رغم وعده‌‌‌‌‌های بایدن برای مهار توسعه نفت در اراضی عمومی، رئیس‌‌‌‌‌جمهور کار زیادی نمی‌توانست در مقابل رونق نفت در نیومکزیکو انجام دهد، چراکه این فرآیند، از مدت‌‌‌‌‌ها قبل آغاز شده‌بود.
ریمی گفت: «مکانیزم‌های سیاستی کمتری وجود دارد که دولت می‌تواند برای کاهش تولید در آن زمین‌‌‌‌‌ها استفاده کند. در آلاسکا یا خلیج مکزیک، جایی‌که فرصت‌های لیزینگ زیادی باقی‌مانده‌است، دولت می‌تواند با محدود‌‌‌‌‌کردن لیزینگ برای کاهش تولید در آینده اقدام کند، اما در حوضه پرمین، داستان متفاوت است.» در ابتدای دوران تصدی بایدن، به‌نظر می‌رسید‌دولت با صدور دستوری برای تعلیق موقت مجوزهای جدید، فعالیت‌های حفاری نفت‌‌‌‌‌و‌‌‌‌‌گاز نیومکزیکو را تحت‌فشار قرار دهد و موجی از انتقادات را از سوی صنعت و جمهوری‌خواهان برانگیزد، اما پیش‌بینی‌‌‌‌‌ها درست از آب درنیامد؛ مجوزهای جدید حفاری در اراضی عمومی افزایش یافت و به جمع مجوزهای حفاری به ارث رسیده از دولت ترامپ پیوست.
